Het is weer eens zover. Ik zit in mijn maandelijkse dip. Nee, niet DIE maandelijkse dip, MIJN maandelijkse dip. Een steeds terugkerende aanval van onzekerheid over, nou ja, bijna alles.
Tag: identiteit
“Psst, zet nooit in je Twitterbio dat je kinderen hebt.” Over eerlijkheid online.
Je kent ze wel. Van die Twitterbio’s met teksten als ‘HR-professional, webaddict, businessblogger en moeder van Bas (5) en Juul (2)’. Of Facebookpagina’s vol vingervervende, zandtaartjesbakkende kinderen.
Schattig hoor! Maar niet slim.
Don’t follow me (because I run into walls)
De symptomen vallen niet mee. Ik stoot glazen (rode) wijn om op feestjes. Ik smeer tijdens het luierverschonen ongemerkt poep in mijn haar. Ik brand mijn vingers aan te hete pannen. Ik doe mijn […]
Hee, trut, wie denk je wel niet dat je bent?!
Mijn sokken wonen er. En mijn pennen. Het is de favoriete last-minute bestemming van mijn sleutels: het Parallelle Universum van de Kwijtgeraakte Dingen. Het is er druk. Ook mijn bril, telefoonoplader en pinpas zijn er vaak. […]
Warrige haren en een slobberige joggingbroek
Bloginterview – initiatief van @marysjabbens Ze vroeg me op Twitter of ik wilde meewerken aan haar #bloginterview. In gedachten zag ik haar al het koffietentje binnenlopen waar we zouden afspreken. Ik zou haar herkennen aan haar korte, […]
Over lesbo’s en astronauten
Vandaag kwam ik via het blog van Heidi van Dijk terecht op het artikel ‘Hetero, homo of lesbo: het zou er niet toe moeten doen wat je bent‘ van Asha ten Broeke. Daarna op haar […]
Eigenschap
Goedemorgen-pap voor dochter voor zoon het flesje melk het sterke kopje koffie (‘suiker? doe maar twee’) De vlekken op het tafelblad de lichte plekken van te snel neergezette pannen zonder onderzetter kringen van te hete […]
Van die vrouwendingen
Ik heb niet zo veel met mode en beauty. Slechts een paar keer per jaar geef ik geld uit aan make-up of verzorgingsproducten. Meestal als mijn mascara zodanig is uitgedroogd dat ik geen klontvrije wimpers […]
Deze tekst is niet perfect
Ik lees het blog Hoe mooi lastige mensen kunnen zijn van Jacob Jan Voerman. Het maakt me een beetje treurig. De lastige mensen in zijn verhaal zijn mensen die door de samenleving zijn opgegeven, maar […]
Van zelf sprekend
Ja maar, zei de ander, wat vind JIJ? Daar moest ik even over nadenken. Ik ben het er eigenlijk niet mee eens, zei ik. Vervolgens trok ik een blik ergernissen open en stalde de […]
Leerproces
Mijn dochter is anderhalf jaar oud. Dit zijn haar meest gebruikte woorden: Baw (bal), auto, opa, oma, papa, mama, chjiets (fiets), boom, boot, bei koek, bwood (brood), jijbaah (glijbaan), poezzzz (poes), oend (hond), taart (paard), […]
Schappen
[Als ik doodloop. Kan ik enkel nog terug. Naar waar ik vandaan kom. Achteruit. Opnieuw kiezen. Een andere rij in de kast met schappen. Wellicht daar wel bagage. Wel bescherming. Wel betekenis. (…) Die andere […]
Jij bent steeds een ander
Schrijf ik voor mezelf, of voor een ander? Als ik alleen voor mezelf zou schrijven, zou ik dit net zo goed in een papieren dagboek kunnen doen. Of op een niet-openbare plek op mijn pc. […]
Pop life
What’s the matter with your life? Is the poverty bringing U down? Is the mailman jerking U ’round? Did he put your million dollar check in someone else’s box? Tell me What’s the matter with […]
Struikelblog
Schrijven voorkomt hoorbaar struikelen over woorden. In mijn hoofd liggen gedachten en formuleringen door elkaar op één grote hoop. Verschoven, ondersteboven. Woorden stommelen als onbeholpen kinderen uit mijn mond. Enthousiast en oprecht, maar vaak ook […]
Schooltijd
De jaren negentig. Onder het afdakje bij de ingang van het Juvenaat in Bergen op Zoom staat het welbekende rokersgroepje; ouderejaars met lange zwarte jassen en getoupeerd haar. Binnen houdt de conciërge alles in de […]