In het winkelcentrum vier straten verderop is een man neergestoken. Of eigenlijk een jongen, hij was negentien jaar oud. Ik duw de wandelwagen met mijn acht maanden oude dochter langs de plek waar hij is doodgebloed. Er liggen bloemen en kaarten. Buiten dreunen drukke bussen voorbij en toeteren auto’s naar roekeloze scooters. Een man met een zwart petje zit op een bankje en rookt een sigaret met een dikke punt. De kruidige geur prikt in mijn neus. Ik overweeg over te steken.
Sinds de komst van mijn dochter bekijk ik de randstad met andere ogen. Bovendien ben ik niet meer zo’n fan van het acht uur journaal. Het is niet zo dat ik mijn ogen wil sluiten voor de actualiteit, maar de rampberichten herinneren mij er dagelijks aan dat mijn dochter opgroeit in een harde, gevaarlijke wereld. Meer dan eens vraag ik mij af of het veiliger is om te verhuizen naar een dorp. Een kleine gemeente met slechts twee basisscholen waar ik mijn kind niet vóór haar eerste verjaardag moet hebben ingeschreven om verzekerd te zijn van een plek. Waar een oud dametje bij de AH niet wordt uitgescholden door tienjarige jochies, omdat ze de voetbalplaatjes voor haar eigen kleinkinderen bewaart. Een dorp zoals mijn geboorteplaats, waar het naar landmest ruikt in plaats van naar uitlaatgassen of wiet. Met een politiecorps bestaande uit twee personen voor wie een diefstal bij het tankstation een uitdaging lijkt, totdat blijkt dat de dorpsbewoners de 83-jarige meneer De Klerk er zelf al op hebben aangesproken dat hij weer is vergeten om zijn benzine af te rekenen.
Ik bespreek het met mijn Lief tijdens het avondeten. Hij knikt begrijpend en we filosoferen wat over vrijstaande boerderijtjes, hutten bouwen en bewegingsvrijheid. We zitten midden in een fantastisch toekomstbeeld als de telefoon gaat. Het is mijn moeder. “Zet het journaal eens op,” zegt ze. Ik zet de tv aan en we vallen midden in een bericht over een vermoord achtjarig jongetje. Doodgestoken in een klaslokaal op mijn vroegere basisschool. We kijken in stilte naar het bericht dat zich de hele avond op meerdere zenders herhaalt. Terwijl twee buurjongetjes buiten een balletje trappen, blijven wij nog een hele tijd zo zitten.
N.a.v. de moord op Jesse Dingemans op 1 december vijf jaar geleden.